ഭയ വിഹ്വലതകളോടെ........
വിങ്ങുന്ന
മനസ്സില്‍.....,
വിങ്ങുന്ന
മനസ്സില്‍.....,
മറഞ്ഞുപോയ മൌനം
പിന്നെയും പൂത്തു !
സ്വപ്നമായിരുന്നു , മോഹമായിരുന്നു, ശ്വാസമായിരുന്നു .......
എന്നും.
ഇനിയും
ചിറകടിച്ച് പടര്‍ന്നാല്‍
നിലം തൊട്ടാല്‍
തൂവലുകള്‍
എന്നേക്കുമായി കൊഴിഞ്ഞു വീഴും !
നിലവിളിക്കരുത് ...
കരയിപ്പിക്കരുത്‌
നെഞ്ചോട്‌ ചെര്‍ക്കുമെങ്കില്‍
ഈ കൂട് പൊട്ടിച്ചു ഇനിയും പറന്നുയരാം
എത്ര അകലെയാണെങ്കിലും!
വാക്കുകളുടെ രവം ഇനി ഒരിക്കലും നിലക്കരുത് .
പനിനീര്‍ പൂക്കളായി
മിഴികളെ
എന്നും പുണരട്ടെ!
