പോയ നിമിഷങ്ങള്‍ !
വിറയാര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ നീയെന്തോ എന്റെ കാതോരമോതി -
യാതെന്തന്നറിയാതെ പകച്ചു നില്‍പ്പാണ് ഞാന്‍ !
വെള്ളിമഴ പെയ്തു .....കന്നി വെയില്‍ ചിരിതൂകി ,
എന്നിട്ടിപോഴും ഒന്നുമറിയാത്ത പൂവല്‍ കിളിയായ്‌
നീ പറന്നു ....,എന്നെരികിലേക്ക് ! എന്തിനായിരുന്നു ?
ഒന്നിനുമല്ലാതെ നിന്നെ കാണുന്ന നേരത്തെല്ലാം
ഞാന്‍ നിന്നോട് ചിരിത്തൂകി ..........................
ഒടുവില്‍ നീയെന്നെ അരികില്‍ വിളിച്ചു ,പലതുമോര്‍മ്മ പെടുത്തി!
ആറുമാസക്കാലമായി നീയെന്നില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചിരിന്നു !
പിന്നെയിപ്പോള്‍ നീ വീണ്ടും വന്നു!
നിന്നെകാത്തിരുന്ന സമയമെല്ലാം ഞാന്‍ എതോപെരുവഴിയില്‍ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ,അലഞ്ഞുനടക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍
എന്നെ ത്തന്നെ നഷ്ടപെടുത്തി !
ഇപ്പോള്‍ നിന്റെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം മാത്രമേ മനസിലുള്ളു!
വൈകാതെ നീയെന്നില്‍ വരുമല്ലോ?
ആ ധന്യനിമിഷങ്ങള്‍ക്കായി ഞാന്‍ ഒരു വേഴാമ്പലിനെ പോല്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു?
