അനഘമന്ത്രം
ചിരികളില്ലല്ല ദൈവം കുടിയിരുപ്പു ശോകത്തിന്‍ ധ്രുവ-
പദങ്ങളില്‍ അലിയും അശ്രു ബിന്ദുക്കള്‍ക്ക് നടുവില്‍ ഒരു
തിരി വിളക്കായ്‌ അവന്‍ , പിന്നെ ജീര്‍ണ്ണിച്ച തെരുവില്‍ അലയും
കാറ്റായ് അവന്‍ പാറിനടന്നതും, പകലിരവു പൂക്കുമ്പോള്‍ ചിരിയുടെ
നിറ വിളക്കുമായി കടത്തിണ്ണയില്‍ കവിതയുടെ ആഴവും പരപ്പും അളന്നതും ,
ഓര്‍മകളുടെ തോണിയില്‍ നമ്മെ പിടിച്ചിരുത്തി ,കരയിപ്പിച്ചും നോവ്‌ തന്നും അവന്‍ മടങ്ങി !
അനഘമന്ത്രം ചൊല്ലുവാന്‍ , കരി വിളക്ക് അണയും മുമ്പേ , പടികടന്നവന്‍ പറന്നു -
കയില്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ , എല്ലാം നമ്മുക്ക് തന്നു,ഇനി തരാന്‍ അവനില്ല -
അവന്റെ അനഘമന്ത്രം മാത്രം !
