ഒരു പെണ്ണിന്‍ ദുഖം!
വിജനമാം വഴിത്താര വെറുതെ കിടക്കുന്നുവിരുന്നുകാരെ നിങ്ങള്‍ വന്നുകൊള്‍ക !
കാറ്റും കാറും കോളുംമഴയും മരിച്ചുപോയ്‌
വിരുന്നുകാരെ നിങ്ങള്‍ അണഞ്ഞു കൊള്‍ക!
ചക്രവാളത്തില്‍ ചുരുണ്ടു കിടക്കുന്ന സൂര്യന്റെ -
നിറുകയില്‍ ചുംബിക്കുവാന്‍ ,
എന്നന്തരംഗത്തിലും വിളക്ക് കൊളുത്തുക വിരുന്നുകാരെ !
പാതിമറഞ്ഞ തിങ്കളിന്‍ രാവുകള്‍ എന്നെയെന്നില്‍ സ്മ്രിതികളായി !
മഴിവറ്റുംമുമ്പേ എന്‍ കരളിലും
ചിത്രം വരക്കുക വിരുന്നുകാരെ !
വിരഹരാവ് മറഞ്ഞുപോയി,
വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകള്‍ അടഞ്ഞുപോയി !
ഇനിയുമെത്താത്ത വിരുന്നുകാരെ എന്റെ മരണമാണോ ,
നിങ്ങള്‍ തന്‍ ബസ്സ്‌ !
No comments:
Post a Comment