പകല് വെളിച്ചം മായുമ്പോള്
നിന്റെ വള പൊട്ടു കൊണ്ട് ഞാനിന്നലെ
ചിത്രം വരച്ചു ഞാനെന്റെ കൈ ഞരമ്പില്
ശോണബിന്ദുക്കള് ഇറ്റു വീഴുന്നൊരു നിമിഷമീ ഭൂവില്,
ചിരികളുതിര്ക്കുമോ ഈ രാവ് മറയുമ്പോള് ....!
വിടരാതെ കൊഴിയുമീ മോഹ പൂക്കളുണര്ന്നിടുക ഈ നിമിഷത്തിന്റെ നിര്വൃതിയില് !
കനവുകള് നിറയുമീ ഈ നീല രാവിന്റെ ചിറകില് പറന്നു പോകും മുമ്പേ ,
ഒരു വരികൂടി ഞാനെന്റെ ജീവിത പൊയ്കയില് ,
കുറിക്കുവാന് വെമ്ബുമീയീ നിമിഷം !
ഈ മനോഹര തീരമിന്നെന്തിനു കതകു തുറന്നെന്നെ വിളിച്ചുണര്ത്തി,
പിന്നെ ഇരുളിനെ ചാരെ കണ്ണെഴുതി എന്നെ വളര്ത്തി ...
പിന്നെയീ ജീവന്റെ ജീവനായ് തീരുവാന് വിടപറഞെത്തിയ
കരളേ നിന്നെ ഞാന് ഉമ്മവെച്ചു ...
നാട്ടു വെളിച്ചത്തില് ഇന്നെന്റെ ഓമനേ ,
ഹൃദയമാം കൂടിന്റെ ഇടനാഴിയില് കളിചെത്തിയ
കാറ്റിനോടൊപ്പം നീയെന്തേ മറഞ്ഞു പോയി !
ഇന്നെന്റെ നിമിഷങ്ങള് എണ്ണുന്നു ഞാന് ...
ഇനിയെന്റെ ജീവനെ വെടിയുന്നു ഞാന് !
പകലുകള് പൂക്കട്ടെ ,രാവുകള് വിടരട്ടെ
ഈ കരളിന്നു മറഞ്ഞിടട്ടെ!
---------------------------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment