എനിക്ക് നഷ്ടമായ
ഇടനാഴികള്‍ ,
മറന്നുപോയ
മാനസത്തിന്റെ കിതക്കുന്ന ശേഷിപ്പുകള്‍,
കരളില്‍
പിന്നെയും അലതല്ലുന്നു ..
കരയെ തനിച്ചാക്കി കടല്‍
കണ്ണീരുമായി വിടപറയുമ്പോള്‍
കണ്ടത് പവിത്രമായ സ്നേഹം !
ചിതലരിച്ച
സ്വപ്ന ശലഭത്തിന്റെ മിഴികളില്‍
ചുവപ്പണിഞ്ഞ പുഴ .....
മറന്ന മനസ്സില്‍ വിട്ടൊഴിയാൻ പണി പെടുന്ന
കൂടൊഴിയാത്ത ഏതോ ആത്മരോദനം .....
ഉള്ളില്‍ പിടയുന്ന വിലകൂടിയ
വാക്കുകളിലെ
പരിഭവം
കണ്ണില്‍ കാണാത്ത
കളിവീണ
പാടിയ
വിടര്‍ന്ന പൂവിന്റെ
നിലയ്ക്കാത്ത രാഗമാധുരി .
അനന്തരം
ശേഷിപ്പുകളുടെ പൂക്കുലയുമായി
മൂടുപടമണിഞ്ഞ്
പുറംമോടിയില്‍
പുതു ജീവന്‍ തേടുന്ന
ചിറകൊടിഞ്ഞ പൂവല്‍ കിളി
ആരുമില്ലാത്ത ,ഇരുട്ടുനിറഞ്ഞ
രാത്രികളില്‍
പുതിയ വിത്തുമായി വിതക്കാന്‍
വിതുമ്പുന്ന ..
ഒരു
കനിവില്ലാത്ത
ഹൃദയത്തിന്റെ ഇടിമുഴക്കം .....
No comments:
Post a Comment